Bulleh Shah Ghazal - Urdu Ghazal
Bulleh Shah
کدی مہک نئیں مکدی پھلاں ویچوں
پھل سکدے سکدے سک جاندے
کوئی قدر نہ جانڑے پیار دی
دل ٹٹدے ٹٹدے ٹٹ جاندے
کوئی مل نئیں جگ تے رشتیاں دا
اے چھٹدے چھٹدے چھٹ جاندے
......کدی پیار نیں مکدا دلاں ویچوں
.....سا مکدے مکدے مک جاندے..
علموں بس کریں او یار
اِکّو اَلف تیرے دَرکار
علم نہ آوے وچ شمار
اِکّو اَلف تیرے دَرکار
جاندی عمر نہیں اَتبار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ لکھ لکھ لاویں ڈھیر
ڈھیر کتاباں چار چُفیر
گردے چانن وچ اَنھیر
پچھو راہ ؟ تے خبر نہ سار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ شیخ مشایخ ہویا
بھر بھر پیٹ نِیندر بھر سویا
جاندی وار نین بھر رویا
ڈبا وچ اُرار نہ پار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ شیخ مشایخ کہاویں
الٹے مسئلے گھروں بناویں
بے علماں نوں لٹ لٹ کھاویں
چھوٹھے سچے کریں اِقرار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ نفل نماز گزاریں
اُچیاں بانگاں چانگاں ماریں
منبر تے چڑھ واعظ پکاریں
کیتا تینوں علم خوار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ مُلاں ہوئے قاضی
اللہ علماں باجھوں راضی
ہووے حرص دنوں دن تازی
تینوں کیتا حرص خوار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ مسئلے روز سناویں
کھانا شک شبہے دا کھاویں
دسے ہور تے ہور کماویں
اندر کھوٹ ، باہر سچیار
علموں بس کریں او یار
پڑھ پڑھ علم نجوم وَچارے
گندا راساں بُرج ستارے
پڑھے عزیمتاں منتر چھاڑے
اَبجد گنے تعویذ شمار
علموں بس کریں او یار
علموں پئے قضّئے ہور
اَکھیں والے انھّے کور
پھڑے سادھ تے چھڈے چور
دوہیں جہانیں ہویا خوار
علموں بس کریں او یار
علموں پئےہزاراں پھستے
تمبا چُک چُک منڈی جاویں
دھیلا لَے کے چُھری چَلاویں
نال قصَائیاں بوہتا پیار
علموں بس کریں او یار
بوہتا علم عزازیل نے پڑھیا
جُھگا جھاہا اوس دا سَڑیا
گل وچ طوق لعنت دا پَڑیا
آخر گیا اوہ بازی ہار
علموں بس کریں او یار
جد میں سبق عشق دا پڑھیا
دریا ویکھ وَحدت دا وڑیا
گھمن گھیراں دے وچ اَڑیا
شاہ عنائت لایا پار
علموں بس کریں او یار
بلّھا رافضی نہ ہے سنی
عالم فاضل نہ عامل جُنّی
اِکو پڑھیا علم لدّنی
واحد اَلف میم دَرکار
.....علموں بس کریں او یار
رب رب کردے بڈے ہو گئے ملاں پنڈت سارےرب دا کھوج کھُرا نہ لبیا، سِجدے کر کر ...ہارے
رب تے تیرے اندر وسدا، وچ قرآن اشارے
بلھے شاہ- رب اونوں مِلسی جیھڑا اپنے نفس ....نوں مارے
ویکھ آسمان تے اُڑدے پنچھی۔۔
نہ او کردے رزق زخیرا ،
نہ او بُھکے مردے نے۔۔۔
بندے ای کردے رزق زخیرا ،
بندے ای بُھکے مردے نے۔۔۔
....اسی نازک دل دے لوگ ہاں
ساڈا دل نہ یار دکھایا کر
نہ جھوٹے وعدے کیتا کر
نہ جھوٹیاں قسماں کھایا کر
تینوں کنی واری میں آکھیاں اے
مینو ول ول نہ ازمایا کر
تیری یاد دے وچ میں مر جا ساں
...........مینو اینا یاد نہ آیا کر
...آپے آہو آپے چیتا
...آپے مارن دھایا
....آپے صاحب آپے بردا
....آپے مُل وکایا
....ڈھولا آدمی بن آیا
...ہاٹھی تے اسوار ہویا
....کدی ٹھوٹھا ڈانگ بُھوایا
.....راول جوگی بھوگی ہوکے
....سانگی سانگ رچایا
.....ڈھولا آدمی بن آیا
.....بازی گر کیا کھیلی بازی
.....پتلی وانگ نچایا
.....میں اس پڑتالی نچناں ہاں
.....جس گت مت یار لکھایا
....ڈھولا آدمی بن آیا
.....ہابیل قابیل آدم دے جائے
....آدم کس دا جایا
....بلّھا انھاں توں بھی اگے آہا
....دادا گود کھڈایا
.....ڈھولا آدمی بن آیا
....اماں بابے دی بھلیائی
....اوہ ہُن کم اساڈے آئی
امّاں بابا چور دھُراں دے،
پُتّر دی وڈیائی
دانے اُتوں گُت بگُتی گھر گھر پئی لڑائی
اساں قضیے تداہیں جالے،
جد کنک اوہناں ٹُرکائی
کھائے خیراتے پھاٹیے جمعہ،
اُلٹی دستک لائی
بُلھّا طوطے مارباغاں تھیں کڈّھے،
اُلّو رہن اُس جائی
اماں بابے دی بھلیائی
اوہ ہُن کم اساڈے آئی
....ایس نیونہہ دی اُلٹی چال
صابر نے جد نیونہہ لگایا
ویکھ پیا نے کیہہ دکھلایا
رگ رگ اندر کِرم چلایا زوراور
دی گل محال ایس نیونہہ دی اُلٹی چال
زکریا نے جد پایا کھارا
جس دم وجیا عشق نقارا
دھریا سر تے تکھا آرا
کیتا ایڈ زوال ایس نیونہہ دی اُلٹی چال
جد یحیی نے پائی جھاتی رمز
عشق دی لائی کاتی جلوہ
دِتا اپنا ذاتی تن خنجر کیتا
لال ایس نیونہہ دی اُلٹی چال
آپ اشارہ اکھ دا کیتا
تاں مدھوا منصور نے پیتا
سولی چڑھ کے درشن لیتا ہویا
عشق کمال ایس نیونہہ دی اُلٹی چال
سلیمان نوں عشق جو آیا
مُندرا ہتھوں چا گوایا
تخت نہ پریاں دا پھر آیا
بھٹھ جھو کے، تھی بے حال
ایس نیونہہ دی اُلٹی چال
بلھے شاہ ہن چُپ چنگیری
نہ کر ایتھے ایڈ دلیری
گل نہ بندی تیری میری
چھڈ دے سارے وہم خیال
....ایس نیونہہ دی اُلٹی چال
....نہ کر بندیا میری میری
....نہ تیری نہ میری
....چار دناں دا میلہ دنی
.....ا فیر مٹی دی ڈھیری
.....مندر ڈھا دے مسجد ڈھا دے
....ڈھا دے جو کچھ ڈھیند
....ا اِک بندے دا دل نہ ڈھاوِیں
....رَ ب دلاں وِ چ رَیندا
...نہ کر بندیا میری میری
.....نہ تیری نہ میری
....چار دناں دا میلہ دنی
.....ا فیر مٹی دی ڈھیری
.....مندر ڈھا دے مسجد ڈھا دے
ڈھا دے جو کچھ ڈھیند
ا اِک بندے دا دل نہ ڈھاوِیں
رَ ب دلاں وِ چ رَیندا